“I signori son .... serviti!”

 

Bagài, chèi da Sestén i sè muntàt la tèsta,

i gh'a pagàt i dèbet, àlura i vól fa fèsta !

E adès che 'l sò bilàncio l'è pö rós

i gh'a decìs: bizògna 'npienì 'l gós

e cón la scüza che sèm brài dóma a fa chèi

adès sèm sémpre 'n bal a fa turtèi.

Ma sé prima la parìa na gran truàda

staólta la par pròpe na menàda....

 

A ès sincér l'ucaziù l'è gràsa:

sa tràta da purtà 'l salòt an piàsa,

creàga 'ntúrne al tàol an pó d' atmosféra

e pasà  'nsèma  'n quài sàbet da séra.

Isé sèm mès d'acòrde e sèm truàt an “séde”

cón tanta òia ma cón póca fede;

ma se ót faga, sèm an demucrasìa:

ta tóca stàga pó se ta óret mìa.

 

Ma spiéghe: se órem sta  'nsèma na seràda

l'è pròpe necesàre fa bügada ?

Se nu sa tràta da placà la fàm

basta  'n bicér da ì e 'n bún salàm !

Val dìze 'n lingua:

un buon salame ed un bicchier di vino

cón la benedisiù dal nòst don Lino !!

 

Lh' ó fata lunga, l'è ura da tirà la cuncluziù:

prima sìem trì pistóla

adès sem vìnt* cuiù !!        

                                        

 

                                                         Alberto Geroldi (Maggio 2000)

 

*(desnof, perchè uno si dissocia...)