“I signori son .... serviti!”
Bagài, chèi da Sestén i sè muntàt la tèsta,
i gh'a pagàt i dèbet, àlura i vól fa fèsta !
E adès che 'l sò bilàncio l'è pö rós
i gh'a decìs: bizògna 'npienì 'l gós
e cón la scüza che sèm brài dóma a fa chèi
adès sèm sémpre 'n bal a fa turtèi.
Ma sé prima la parìa na gran truàda
staólta la par pròpe na menàda....
A ès sincér l'ucaziù l'è gràsa:
sa tràta da purtà 'l salòt an piàsa,
creàga 'ntúrne al tàol an pó d' atmosféra
e pasà 'nsèma 'n quài sàbet da séra.
Isé sèm mès d'acòrde e sèm truàt an “séde”
cón tanta òia ma cón póca fede;
ma se ót faga, sèm an demucrasìa:
ta tóca stàga pó se ta óret mìa.
Ma spiéghe: se órem sta 'nsèma na seràda
l'è pròpe necesàre fa bügada ?
Se nu sa tràta da placà la fàm
basta 'n bicér da ì e 'n bún salàm !
Val dìze 'n lingua:
un buon salame ed un bicchier di vino
cón la benedisiù dal nòst don Lino !!
Lh' ó fata lunga, l'è ura da tirà la cuncluziù:
prima sìem trì pistóla
adès sem vìnt* cuiù !!
Alberto Geroldi (Maggio 2000)
*(desnof, perchè uno si dissocia...)